Maleisie bedankt! 15/01/2011

Cameron Highlands-Penang (George town)

Na een autorit van een uur of 5 in totaal op dinsdag 11 januari, met tussendoor een stop bij een Hindoe tempel en een Chinese tempel, aangekomen in een geweldig, Engels uitziend hotel, The Lakehouse. Midden tussen de aardbeien en theeplantages hebben de Engelsen hier hun best gedaan om alles wat ze thuis hadden over te brengen. Zelfs het weer is gelukt want wij kwamen aan in de stromende regen.

De Indiase staf was bijzonder vriendelijk en wij voelde ons in het echt truttige Engelse stijltje helemaal thuis. Het gebouw en de ligging waren zeer fraai. 's Ochtends stond de auto gewassen voor de deur...
Ook stond er een hemelbed voor ons 2 klaar, erg romantisch...met 2 kinderen op een enkele meters afstand...

Ideaal was de ligging voor een uitstapje in het koele heuvellandschap van de Cameron Highlands in het midden van Maleisie. De temperatuur komt hier op 1500m namelijk zelden boven de 21 graden en en nooit onder de 10. En dat bijna op de evenaar!

Op woensdag12 januari hebben wij achtereenvolgens 2, wat tegenvallende watervallen bezocht, een marktje (uiteraard aardbeien gekocht), een Chinese tempel en naar een theeplantage gegaan (helaas geen Jagerthee...).
Jet 'wist' al een aantal dagen hoe thee gemaakt werd “Met een soort water en ze halen wat uit de grond en dan doe ze er iets in en dan heb je thee!”. Duidelijk neem ik aan maar niet helemaal goed lieverd...

Het is natuurlijk 'gemaakte natuur' maar het is prachtig om die terrassen met die theeplanten te zien. Als een groot, kort geknipte buksestuin ligt het geheel tegen de heuvels aan.

Het proces is ons uitgelegd met een kleine tour door de fabriek. Na een vertaling naar de grootste kleine meid word het ook helemaal duidelijk voor haar en heeft ze net als wij medelijden met de plukkers die de zware zakken vol bladeren naar boven kwamen sjouwen op het moment wij naar beneden rijden richting het hotel.

De volgende ochtend verdwijnen wij, weer met een gewassen auto, richting het eiland Penang. Onderweg een vlindertuin bezocht waar nog meer dieren uit de Maleisische jungle zitten. Jet krijgt daar ineens een flinke grote kever op een stok in haar handen gedrukt. De schik zat er behoorlijk in en verstijfd blijft ze staan. Suus graait gelijk naar het zwarte gladde beest en denkt dat het een knuffel is. Voor het WNF hebben wij Suus maar even van het beest afgehaald...

Na 2 uur door de heuvels/bergen en 1 uur door vlak gebied kwamen wij aan bij de 7km brug die ons naar het eiland Penang bracht. In de NY Times genoemd als 1 van de 50 plaatsen op de wereld die bezocht 'moet' hebben.
Een druk bevolkt eiland treffen wij aan de kant waar wij zaten. Maar een werkelijk prachtig hotel! Wederom een paar blikken Pinquins zijn er open getrokken om het een ieder naar de zin te maken in een Engels koloniale sfeer. Niks is te gek. Zelfs het merk van het hotel is in de asbakken bij de liften in het zand gedrukt...
We konden verstoppetje spelen in onze 'kamer' (3 ruimtes). Met 2 TV's en 2 wasbakken, 1 bad en een douche. 2x per dag service en zwembad met zeezicht. En het was de eerste keer dat wij Maleis, Thais, Japans, Europees (o.a. Lamskoteletten-!!??-) konden kiezen bij het ontbijt...

Georgetown is 3x Zwolle en heeft een ontzettend leuke Indiase wijk. Geuren zijn minder in beeld te brengen dan de kleuren. Het betekende o.a. Dat wij 2x naar een Indiaas restaurant zijn geweest, heerlijk!

Jet vroegen wij waar wij nu zaten “In Bastogne!” ook zuidelijker dan waar wij wonen maar niet 'helemaal' goed... Het is ook wel moeilijk voor de meiden en wij doen ons best om alles begrijpelijk te krijgen. Zo maak ik constant een landkaart met Jet. Dat betekend dat als wij een wandeling hebben gemaakt ik teken en Jet moet vertellen wat wij tegen zij gekomen. Ontzettend leerzaam. Ze verteld precies wat we tegen zijn gekomen. Heel knap!!

Nog een goeie opmerking van Jet was, lachend. “Papa, je had geen lekker wijf he?” Dit nadat ik terug kwam van een massage, gegeven door een heer van een jaar 60...
Nogmaals een bevestiging dat je moet uitkijken wat je zegt tegen elkaar....hahaha
En ik heb werkelijk nog NOOIT een lekker w... aan me gehad met een massage!(behalve Setje uiteraard, dit moest erbij vermeld worden....hahaha)

Selamat Datang -welkom- betekend dat in het Maleis en zo hebben wij ons ook gevoeld. Prima te bereizen land. Vriendelijke mensen en heerlijk eten. De mix van alle culturen die hier wonen zorgt voor het laatste. Maleis, Islamitisch, Thais, Chinees, Indiaas en Europees, het maakt het bijzonder.

Op een voor ons totaal andere manier hebben wij ons voortbewogen in dit land. Meer gekeken naar hoe wij het voor een ieder van ons 4 het naar de zin kunnen maken ipv het helemaal doornemen van een land waar wij verblijven. De Backpack is er nog steeds en de gedachten van een backpacker zit in ons hart maar nog meer de kinderen. Zij genieten ook en dat maakt deze reis zeeeeeeeeeeeer speciaal. Een bewijs dat wij het tnt goed voorbereid hebben.
Op naar Australie!

Vandaag vertrekken wij via Penang voor een vlucht naar Kuala Lumpur (55 min.) en dan naar (mijn stad!!) Melbourne (7 uur). Sportstad nr1 ter wereld wat mij betreft want op elke belangrijke plek in de stad zie je een sport stadion. De Australian (tennis) open begint deze week en ik wil zelf nog even een kijkje nemen aan de Yarra river voor een training, wellicht nog wat Nederlanders in actie.
Het is de 4e keer dat wij in deze gezellige sportieve stad terecht komen. We willen de kids laten meemaken in welk land papa en mama een tijd geleden naar toe zouden gaan!

Groeten,
Ser en de heleeeeeeeee lieve meiden

P.s. De eerder beschreven evt. extra vluchten later van Perth naar Queensland gaan niet door. De overstromingen aldaar en de te hoge ticket prijzen nu in het zomerseizoen heeft ons helaas 'de kop gekost' om onze Ozzie mate Hopper, waar wij vanaf 2003 2,5 jaar mee bezig zijn geweest om ons in Australie te vestigen opnieuw te kunnen ontmoeten. Helaas.